Αλατίζοντας το κρέας για σχάρα

Αλατίζοντας το κρέας για σχάρα

Η θράκα είναι έτοιμη, η σχάρα καθαρή και λαδωμένη και εμείς είμαστε έτοιμοι να ρίξουμε τα κρέατα πάνω για να αρχίσουν οι καπνοί και οι μυρωδιές. Νομίζω ότι αυτή είναι μια αγαπημένη σκηνή για όλους μας καθώς λίγοι άνθρωποι μπορούν να αντισταθούν σε μια ζουμερή μπριζόλα, ένα μυρωδάτο μπιφτέκι ή ένα απολαυστικό παϊδάκι.
Τι γίνεται όμως όταν το αποτέλεσμα δεν είναι αυτό που περιμέναμε και τελικά ο όρος “ζουμερό” δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητα;
Παρόλο που οι λόγοι είναι παραπάνω από ένας, αυτή τη φορά θα ασχοληθούμε με τον πιο εύκολο να λυθεί. Και δεν είναι άλλος από το αλάτισμα.
Το αλάτι εκτός από τις άλλες ιδιότητες που έχει(τουλάχιστον στη φυσική του μορφή), είναι και υγροσκοπικό. Αυτό σημαίνει ότι απορροφά την υγρασία του περιβάλλοντος στο οποίο βρίσκεται. Η συγκεκριμένη ιδιότητα στην περίπτωση του αλατίσματος δεν είναι και η πιο ιδανική γιατί το περιβάλλον που το τοποθετούμε δεν είναι άλλο από το κρέας που ετοιμαζόμαστε να ψήσουμε. Έτσι καθώς ψήνεται χάνει περισσότερη υγρασία απo ότι θα έχανε αν δεν ήταν αλατισμένο με συνέπεια να στεγνώνει περισσότερο ή πιο γρήγορα.
Τώρα από την εμπειρία μου αυτό που έχω παρατηρήσει είναι ότι το κρέας που επηρεάζεται πιο πολύ από το αλάτισμα είναι το μοσχαρίσιο και κατά τη γνώμη μου δεν πρέπει να αλατίζουμε ποτέ πριν από τη σχάρα μοσχαρίσια κρέατα. Το ιδανικό είναι να τα αλατίζουμε λίγο πριν τα βγάλουμε από τη σχάρα ή ακόμα και αφού τα βγάλουμε και βέβαια από τις δύο μεριές.
Όμως επειδή το ψήσιμο αποτελεί ένα μεγάλο κεφάλαιο στη μαγειρική και οι παράμετροι ενός επιτυχημένου ψησίματος είναι αρκετοί, υπάρχει και ένας ακόμα παράγοντας που μπορεί να προστεθεί στο θέμα μας και δεν είναι άλλος από τη γεύση. Ενώ το ιδανικό είναι να αλατίζουμε τα κρέατα στο τέλος ή μετά το ψήσιμο καλώς ή κακώς αυτό επηρεάζει τη γεύση και μειώνει σε ένα βαθμό τη νοστιμιά. Για να σας δώσω ένα παράδειγμα φανταστείτε ένα αρνίσιο παϊδάκι το οποίο δεν έχει αλατιστεί και με το παραπάνω πριν το ψήσιμο αλλά το αλατίζεται στο τέλος. Είναι σίγουρο ότι αν ψηθεί σωστά θα έχετε ένα ζουμερό αποτέλεσμα αλλά εξίσου σίγουρο είναι ότι για πολλούς δεν θα έχει “τραβήξει” όσο αλάτι χρειάζεται.
Προσπαθώντας να βρω τη χρυσή τομή ίσως υπάρχει μια μέση λύση για τα υπόλοιπα κρέατα πλην του μοσχαρίσιου που είμαι κάθετος. Ίσως μια μικρή ποσότητα αλατιού πριν το ψήσιμο(ειδικά σε μεγάλα κομμάτια) και από ‘κει και πέρα όσο θέλουμε στο τέλος να είναι μια λύση τουλάχιστον για αυτούς που θέλουν τα κρέατα τους αρκετά αλατισμένα.
Τελικά τα πάντα είναι θέμα επιλογών και αυτό που κρίνει το αποτέλεσμα είναι η δική μας γεύση και άποψη για το τι είναι νόστιμο. Η επιλογή δική σας.

Ακολουθήστε με και στα κοινωνικά δίκτυα: